بار دیگر رمضان، ماه اُنس دوستان خدا از راه رسید و غریو شادی و همهمه عاشقان به آسمان برخاست و مژده اسارت شیطان و هوای نفسْ در همه جا پیچید. آری، آمد آن ماهی که به انتظارش بودیم؛ ماهی که جان را طراوتی دوباره می بخشد و روان آدمی را زنگار از چهره می شوید. طلیعه این ماه مبارک را بر مردم روستای سنا و تمام مسلمین جهان تبریک می گوییم.
زندگی قدیمی در روستا و چندین نکات مثبتی که در زندگی روستایی در قدیم ها وجود داشت:
۱-مکانی با جمعیت تقریباً کم، مردمش بیشتر قوم و خویش بودند؛
۲-روابط عاطفی در میان آنها حرف اول را می زد؛۸- عروسی ها و عزاداری هایش همه گیر بود ، اگر غم و شادی است ، همه بودند؛
۹-پدر و مادر ها هم خیلی پر طاقت بودند، دعوای بچه ها را پای بچگی اونها حساب می گذارند؛
۱۰-بچه ها هم قانع بودند ، توقعاتشان در حد امکانات و پول پدر هاشون بود؛
۱۱-امکان نداشت مریض بشوی و همسایه و قوم و خویش خبر دار نشوند؛
۱۲-همسایه ها واسه هم سنگ تمام می گذاشتند؛
۱۳-همه با لهجه شیرین محلی و صاف و ساده خود حرف می زدند؛
۱۴-مهمان نوازیشان که می دانید چگونه بود؛
۱۵-از بوی غذاها و نان های محلی اش هم نمی شد ساده گذشت ؛
۱۶-خیر و خیرات و خیر اندیشی و کارهای عام المنفعه بسیار نمودار بود؛
۱۷-واژه سنگین ط ل ا ق خیلی بینشان سنگین بود، حتی اسمش را هم حاضر نبودند بیاورند؛
۱۸-هر کوچه ومحله واسه خودشان ریش سفید و حلال مشکلات داشت،که نزد همه محترمند؛
۱۹-حوصله ، قصه ها ، تجربیات و گذشته پدر بزرگ ها ،مادر بزرگ ها و بزرگتر ها برای بچه ها همیشه دوست داشتنی بود؛
۲۰-عجب هوای پاکی دارد این روستاها ، جایی است برای نفس کشیدن؛
۲۱-زندگی های کم خرجشان با تمامی سختی هایش ،خوش می گذشت؛
۲۲-به واسطه هوای عالی ، مردم با صفا و روابط خوب کمتر دامن گیر مریضی بودند؛
و خیلی نکات مثبتی دیگر که ...